Selecteer een pagina

Fondsenwerving Ronald McDonald Kindervallei hard onderuit.

‘Het komt nu nog meer aan op ons eigen ondernemerschap’

jun 2, 2020 | Algemeen, Gezondheidszorg, Nieuws

Kindervallei manager Thea Coolen zag door de pandemie in een klap haar complete sponsorinkomsten wegvallen. Nu hoopt ze met creativiteit, warme relaties en een heldere missie haar Ronald McDonald Kindervallei door de crisis heen te loodsen. ‘De impact op de gezinnen en fondsenwerving is gigantisch.’

Thea Coolen - Manager Ronald McDonald Kindervallei
{

De impact op fondsenwerving is gigantisch. Alles tot december is nu geannuleerd. Die volledige opbrengst valt weg. 

De Kindervallei is in alle opzichten uniek binnen het internationale Ronald McDonald House Charities: het ontwerp, de functie als vakantiebestemming en de aanpak. Thea Coolen leidt de Kindervallei al vanaf het moment dat de fundamenten net gelegd waren in 2006. In 2007 opende het bijzondere huis haar deuren en vanaf de start is SimonsVoss Technologies erbij betrokken als sponsor. In 2008 kreeg de Kindervallei al direct de bankencrisis voor de kiezen. Thea legt openhartig uit hoe zij met haar team, de vrijwilligers en partners daar doorheen is gekomen en hoe die aanpak en ervaringen de Kindervallei kunnen helpen om ook de huidige crisis het hoofd te bieden.

Wat doet de Ronald McDonald Kindervallei?

‘We hebben twee functies die totaal verschillend zijn. In de eerste plaats zijn we een vakantiebestemming voor gezinnen met een zorgintensief kind. Een normale vakantie is voor die gezinnen vrijwel onmogelijk, hun leven is volledig ingericht op de zorg. In de Kindervallei zorgen we dat alle gezinsleden een leuke tijd hebben en dat die vermoeide ogen weer gaan twinkelen. Daarnaast revalideren enkele kinderen bij het naastgelegen Adelante. Terwijl de kinderen daar revalideren, verblijven de ouders hier in het Ronald McDonaldhuis. Dat is vaak voor een lange periode, soms tot wel acht maanden. Dan hebben we het niet over twinkelende ogen, dat kun je echt vergeten. Die mensen willen maar één ding en dat is naar huis.’

 

Management-ondersteuners Anique, Nicole en Paul

Management-ondersteuners Nicole, Anique en Paul

 

 

{
Ik heb de overtuiging gekregen dat je bijzondere dingen moet blijven doen om de handen op elkaar te krijgen. Dat levert je meer op dan business as usual.

Het is een bijzonder gebouw. Waarom die keuze?

‘Dat was inderdaad een bijzondere keuze. We werken met zorgintensieve kinderen. Die zijn vooral ziekenhuizen, revalidatiecentra en aangepaste scholen gewend. Praktische inrichtingen en weinig beleving. De ontwerpen van  architect en kunstenaar Friedensreich Hundertwasser  gaan juíst om die beleving. Het bijzondere is niet alleen de keuze voor dit ontwerp, maar ook dat we het praktische toen hebben losgelaten. Dat was gedurfd en we moesten dat goed uitleggen. Want als goed doel ben je goedkoper uit als je een blokkendoos neerzet. Dan verwacht je daarmee onder de streep meer geld over te houden. Maar die keuzes voor het unieke gebouw, en de focus op de beleving in plaats van het praktische, helpen ons enorm. Het is ongelooflijk wat dat betekent voor de kinderen. Bovendien bleek het voor ons veel makkelijker om sponsors, vrijwilligers en media mee te krijgen in ons plan. Ook SimsonsVoss stond vanaf het vroege begin klaar om ons te helpen. Ik heb de overtuiging gekregen dat je bijzondere dingen moet blijven doen om de handen op elkaar te krijgen. Dat levert je meer succes dan business as usual. Het draagt op alle fronten zo ongelooflijk bij om mensen te verbinden. Dus ja, het was duurder, maar toen we de deuren openden hadden we het gebouw al afbetaald. En die rust is nog iedere dag, en helemaal nu, belangrijk: we hebben onze donaties niet nodig om de hypotheek te kunnen betalen.’

Hoe reageren de kinderen en de gezinnen op het gebouw?

‘Het leven van deze kinderen draait 24/7 om zorg. Aangepaste school, therapie, ziekenhuis, een verpleegkundige die langskomt, de fysiotherapeut, noem maar op. Als jij en ik op vakantie gaan zoeken we een afwijkende omgeving met nieuwe smaken op. Dat zoeken die kinderen en hun familie ook. Zodra ze hier aankomen zitten ze direct in een compleet nieuwe sfeer. Dat is het vakantiegevoel dat ze nodig hebben.’ In onze missie staat “Wij willen vermoeide ogen weer laten twinkelen”. Dat is alles wat we willen.’ 

SimonsVoss | Ronald McDonald Kindervallei

Ronald McDonald Kindervallei (bron: bezoekmaastricht.nl)

{
Ja, het was duurder, maar toen we de deuren openden hadden we het gebouw al afbetaald.

Die gastvrijheid valt of staat bij de medewerkers en vrijwilligers. Hoe organiseer je dat?

‘We zijn een heel klein, vast team van vier, ondersteund door 110 vrijwilligers. Bij onze start  leek het verhaal compleet. Maar binnen een week gebeurden mij twee dingen: er belde een moeder die vertelde dat ze echt niet konden komen want ze trok het niet meer. “Als ik bij jullie ben, heb ik 24/7 de zorg voor mijn Kees. Ik kom in een mooi gebouw met alle hulpmiddelen, maar dan moet ik het alsnog allemaal zelf doen.” Dat was voor mij een eye-opener: we doen iets niet volledig. Het tweede voorval was een gezin met een kindje in een rolstoel en haar zus erbij: zestien jaar, mooi opgemaakt en helemaal klaar voor haar vakantie. Ik dacht “Oh nee toch, wat kom je hier doen, we hebben jou niets te bieden”. Ik wist dat het niet genoeg was wat we gaven. We moesten veel meer voor de gezinnen doen om deze mensen een fijne vakantie te bieden. We hebben toen met elkaar onze echte missie beschreven. Wat wilden we nou echt? Dat was dat die vermoeide ogen weer gaan twinkelen. En dat zijn we overal, in alles wat we doen, gaan doorvoeren en meten: wie gaat hier van twinkelen? Dat geldt ook voor ons vier, want alleen dan kun je anderen daarin meenemen. En als we denken dat niemand ervan gaat twinkelen, dan doen we het dus niet.’

 ‘Dit heeft zo’n ommezwaai betekend. En ook de sponsors benaderen we daardoor totaal anders. We kijken echt naar wat een aanbod bijdraagt aan de twinkeling. Daardoor kun je soms ook een keer nee zeggen.’

Ronald McDonalds Kindervallei-manager Thea Coolen

Thea Coolen

Thea Coolen is manager van Ronald McDonald Kindervallei in Valkenburg aan de Geul. Al 12,5 jaar komen gezinnen met een zorgintensief kind uit het hele land in dit vakantieoord op adem.  Na haar opleiding in de verstandelijk gehandicaptenzorg werkte Thea met autistische kinderen en verhuisde ze in 1989 naar Zwitserland. Hier gaf ze leiding aan een groep bij een particuliere instelling voor autistische kinderen. Ze leerde er om niet alleen vanuit behandelplannen te denken, maar vooral wat je allemaal kunt bereiken als je de behoefte van de zorgclient centraal stelt en werkt vanuit de menselijke maat. Na een rondreis door Azië doorliep ze een post-HBO managementopleiding en bekleedde ze diverse managementfuncties bij de Kinderopvang. Sinds de start van Kindervallei in 2006 werkt Thea met een team van drie managers en 110 vrijwilligers aan een heldere missie: de vermoeide ogen van alle gasten in de Kindervallei weer laten twinkelen. Thea woont met haar partner Ad en zonen Arjan en Bart in Maastricht.

Het moet meer zijn dan alleen geld?

Lachend: ‘Nou, van geld gaat hier altijd wel iemand twinkelen, want dat hebben we gewoon heel hard nodig. Maar bij sponsoring in natura, dus in producten, ligt dat anders. Onze kunst is om zo weinig mogelijk facturen te ontvangen. Dat kan doordat sponsors alleen hun kostprijs factureren, of er zijn ook bedrijven die iets gratis doen. Die waarde is voor ons zo ongelooflijk groot. In onze fondsenwerving werkt dat ook het beste. Bedrijven zien hun product of dienst terug bij ons. Hun hulp is dus heel zichtbaar en daardoor ook voor hen dankbaarder.’

 

Die fondsenwerving is een vak apart. Hoe gaat dat je af?

‘Toen ik in 2006 in deze rol startte kwam er voor mij heel veel samen, vooral mijn ervaring met het werken met kinderen met een beperking en mijn managementervaring. Wat ik toen niet had bedacht, is dat de Kindervallei geen overheidssubsidie ontvangt en daarom volledig afhankelijk van donaties en giften is. Dat is maar goed ook, want een groot deel van mijn werk is dus fondsenwerving en destijds zou ik daarop afgehaakt zijn, terwijl ik het nu zie als een heel mooi en leuk onderdeel van mijn werk. Ja, het is echt een ander vak.’

 

Wat maakt het zo bijzonder voor je?

‘Ik bouw aan een mooi netwerk van mensen die iets voor de Kindervallei willen betekenen. Mensen vragen wel eens of ik niet moe wordt van dat bedelen. Dan denk ik: bedelen? Als ik dat één keer zo ervaar, dan zal ik stoppen. Er is altijd sprake van gelijkwaardigheid, je kijkt wat je voor elkaar kunt betekenen. Oké, zij kunnen meestal meer betekenen voor ons dan wij voor hen, dat is nu eenmaal de deal. Maar dat prikkelt ons om iets extra’s terug te doen. We vragen bijvoorbeeld of ze het leuk vinden om een keer met hun team hier te komen vergaderen en er een mooie dag van te maken. Dat werkt heel prettig.’

{
De drempel om met ondernemers in contact te komen is nu veel hoger.

Homeride, Homerun en Homewalk

De deelnemers van de Homeride, Homerun en Homewalk  fietsen, rennen of wandelen in 24 uur met teams een lange afstand en laten zich daarvoor sponsoren. De opbrengst is bestemd voor de Ronald McDonald Huizen en vakantiehuizen. Naast de lange afstand is het een extra uitdaging dat je ’s nachts fietst, rent of wandelt. Het bikkelen gedurende de nacht wordt door veel deelnemers als een bijzondere uitdaging ervaren. De teams werven minimaal € 7.000 aan donaties en zorgen er zo voor dat zieke en zorgintensieve kinderen hun familie altijd in de buurt hebben.

Die aanpak is dus vooral op zakelijke sponsors gericht.

‘Het grootste deel van onze werving is zakelijk, want we hebben vastgoed en een heel groot huishouden te runnen. We hebben dus veel producten en diensten nodig. En dat is voor bedrijven prettiger om te doneren dan geld. Een bedrag ter omvang van een digitaal sluitsysteem zoals SimonsVoss heeft geleverd, zou niet snel in euro’s gedoneerd worden. En zelfs als het economisch minder gaat, blijft vrijwel iedere partner nog aan ons verbonden. Dat zegt wel iets over de betrokkenheid.’ 

‘Ook SimonsVoss was vanaf het begin al betrokken, dat is zo’n persoonlijk contact. Niet dat je elkaar dagelijks spreekt, maar als het nodig is dan zijn ze er. Vorig jaar hebben ze het hele systeem door het gehele gebouw volledig vernieuwd. Toen deze crisis uitbrak hebben we contact met hen gezocht. We willen laten weten dat we betrokken zijn en ook aan hen denken. We realiseerden ons toen hoe fijn het contact is dat we al zo lang hebben. Ik denk dat daar de kracht ligt, die wederkerigheid en wederzijdse waardering. Dat gaat veel dieper dan alleen een financiële transactie.’ 

En nu is het crisis. Wat maken jullie op dit moment mee?

‘Het is een lege boel. De vakantiefunctie van ons huis ligt stil, maar we bereiden de opening voor. We zullen gefaseerd openen, eerst met 4 gezinnen en dan schalen we op. We hopen in de zomervakantie weer volledig open te zijn. In de algemene ruimtes creëren we meer ruimte door meubels weg te halen en we beperken het aantal gasten dat er gelijktijdig gebruik maakt. Veel van onze activiteiten kunnen we naar buiten verplaatsen: bingo, voorlezen, knutselen voor het eigen huisje. In plaats van eten in een gezamenlijke ruimte komt er een foodtruck en je eet dan in je eigen appartement. Het wordt nog meer maatwerk.’

 

Hoe hou je iedereen nog betrokken?

‘Op dit moment bespreken we met de twinkelteams op afstand hoe we toch nog leuke dingen voor de gezinnen kunnen doen. We organiseren een speurtocht door de tuin. En we nemen sprookjes op video op met ons zelf in maffe kleding en een kind in de hoofdrol.’ Thea schiet in de lach: ‘Die zijn erg grappig geworden, ik heb gisteravond zo’n filmpje met mijn zoon samen gemonteerd. Binnenkort krijgen de gezinnen het toegestuurd. En we kunnen het allemaal op afstand organiseren.’ 

 

Wat doet deze crisis met de gezinnen?

‘Zij zitten nu thuis en missen ons enorm. We hebben bijna negentig vakanties geannuleerd. Maar het echte probleem is nog veel groter. Die kinderen zitten normaliter in een dagcentrum en zijn nu 24/7 thuis en dus uit hun structuur. Voor een autistisch kind is dat een drama. Dat kind heeft het zelf moeilijk, is in zijn gedrag nog moeilijker dan het al was, en dan hebben de ouders en broers of zussen hem ook nog eens 24/7 thuis. Ik spreek die ouders en het is voor hen echt heel zwaar. Maar de andere kant hoor ik ook: in sommige gezinnen is er juist veel meer rust. Het verschilt dus wel per gezin.’

En dan de impact op de fondswerving, dat zal niet meevallen nu. 

‘Die impact is gigantisch. Door het jaar heen zijn er diverse events waarvan we begunstigde zijn. Alles tot december is nu geannuleerd. De volledige opbrengst valt weg. Onze begroting is €550.000 en daarvan komt het merendeel binnen via sponsoring in natura. De rest betreft financiële middelen en daarvan is nu al €150.000 weggevallen door het annuleren van alle events zoals de Homeride, de Homerun en rally’s. Daarnaast missen we nu de gastenbijdragen voor de vakanties, plus de inkomsten via onze Twinkelweek-sponsors die met €595 het bedrag aanvullen dat wij tekort komen voor een week vakantie voor één gezin. Die ondernemers benaderen wij normaliter heel makkelijk tijdens events zoals onze eigen Business Breakfast Club. Maar ook die events zijn er niet meer. De drempel om met ondernemers in contact te komen is nu veel hoger. Bovendien hebben bedrijven het voorlopig zelf zwaar. Die fondsenwerving zal ook de komende jaren nog moeilijk zijn.’

{
Ik vertrouw nog steeds op onze warme contacten, maar het zal fors minder worden.

 ‘Het was altijd al belangrijk te zorgen dat je zelf een breed netwerk hebt en warme contacten gebruikt. Dat zal ik nu meer dan ooit nodig hebben. Ook het eigen netwerk van mijn teamleden is hiervoor belangrijk. Daarom werkt onder normale omstandigheden de Homeride ook zo goed, want ieder team brengt niet alleen geld, maar ook een heel eigen netwerk mee.’

Dat zijn geen vrolijke berichten. Wat nu?

‘We zijn de bankencrisis goed doorgekomen. Bedrijven hadden weliswaar minder geld, maar wel tijd en mensen over en ze waren bereid om die bij ons in te zetten. Daardoor daalden onze kosten enorm. Zo willen we het nu ook weer oppakken. Maar ik weet niet zeker of die vlieger nog opgaat als er straks veel ontslagen gaan vallen. Ik vertrouw nog steeds op onze warme contacten, maar het zal fors minder worden. Dit jaar hebben we nog een reserve en we vallen niet om, maar ik maak we wel zorgen over de komende jaren. Het zal allemaal afhangen van hoe bedrijven zich herstellen.’

Je hebt dus nieuwe vormen van fondsenwerving nodig.

‘We blijven Twinkelsponsors zoeken die met €595 de werkelijke kosten van een week vakantie aanvullen. Die zijn zo belangrijk voor ons. Daarnaast zoeken we naar nieuwe vormen van sponsoring. We hebben al verschillende ideeën besproken en zelfs tot in een ver stadium uitgewerkt, maar die bleken in praktijk nog niet haalbaar. Het zou al zo mooi zijn als we de gezinnen met een zorgintensief kind een steuntje in de rug kunnen geven voor een weekend of week bij ons. Daar hebben we alle hulp bij nodig. Naast geld en sponsoring in natura zijn ook goede ideeën heel welkom. Ons netwerk zal zich ook hier weer moeten bewijzen. Vergeet niet dat we veel partners en 110 vrijwilligers hebben die wachten tot ze weer mogen helpen. Het komt nu nog meer aan op ons eigen ondernemerschap.‘

Twinkelweek in de Kindervallei

Gezinnen met een zorgintensief kind kunnen een onbezorgde Twinkel-week boeken in de Kindervallei. De Twinkelweek zit vol activiteiten voor het hele gezin waar je naar wens gebruik van kunt maken:  van creatieve workshop tot wellness-middag of Limburgse vlaaien bakken. Je hebt je eigen appartement en je kunt gebruik maken van de activiteiten in de Kindervallei of de regio. Zo kun je gratis met het hele gezin naar GaiaZoo. Daarnaast biedt de Kindervallei diverse weekend- en feestdagen-arrangementen. De Kindervallei stemt de activiteiten af op de verschillende interesses binnen het gezin zodat iedereen een leuke en onbezorgde tijd heeft.